ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΟΦΟΡΟΝ ΗΜΕΡΑΝ

ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Ένα από τα ωραιότερα εκκλησιαστικά και λειτουργικά κείμενα, που διαβάζεται στο τέλος της Θείας Λειτουργίας του Πάσχα, είναι ο λεγόμενος «Κατηχητικός Λόγος» του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Στο κείμενο αυτό συμπυκνώνεται όλο το νόημα της Αναστάσεως του Χριστού, ως εορτής της χαράς και της συγχωρητικότητας προς όλους, εχθρούς και φίλους. Αυτό το κείμενο μεταφράζουμε στη συνέχεια:
«Όποιος είναι ευσεβής και αγαπά το Θεό, ας απολαύσει αυτό το όμορφο και λαμπρό πανηγύρι. Όποιος είναι σαν τον ευγνώμονα υπηρέτη, ας μπει χαρούμενος στο γαμήλιο τραπέζι του Κυρίου του. Όποιος κοπίασε με τη νηστεία, ας απολαύσει τώρα την αμοιβή του. Όποιος εργάστηκε από την πρώτη ώρα, ας δεχτεί σήμερα τη δίκαιη ανταμοιβή του. Όποιος ήλθε μετά την τρίτη ώρα, ας γιορτάσει ευχαριστώντας. Όποιος έφτασε μετά την έκτη ώρα, ας μην αμφιβάλλει καθόλου, γιατί δεν θα ζημιωθεί ούτε στο ελάχιστο. Όποιος καθυστέρησε και ήλθε στην ένατη ώρα, ας προσέλθει, δίχως κανένα ενδοιασμό. Όποιος έφτασε μόνο στις έντεκα, ας μη φοβηθεί επειδή άργησε, διότι ο Οικοδεσπότης (Χριστός)είναι φιλότιμος και δέχεται τον τελευταίο, όπως ακριβώς και τον πρώτο. Ανταμείβει αυτόν που ήλθε στις έντεκα, όπως και εκείνον που εργάστηκε από την πρώτη ώρα. Και στον τελευταίο δείχνει το έλεός του, και για τον πρώτο δείχνει τη φροντίδα του. Και σ’ εκείνον δίδει, και σε τούτον δείχνει την αγάπη του. Δέχεται και τα έργα αλλά και την καλή διάθεση και σκέψη. Και την (καλή) πράξη εκτιμά, και την (καλή) πρόθεση επαινεί.
Εισέλθετε, λοιπόν, όλοι στο δείπνο του Κυρίου μας. Και πρώτοι και δεύτεροι απολαύστε την αμοιβή σας. Πλούσιοι και φτωχοί χορέψτε συναμεταξύ σας. Εγκρατείς και ράθυμοι τιμήστε την ημέρα (του Πάσχα). Όσοι νηστέψατε, μα και όσοι δεν νηστέψατε ευφρανθείτε σήμερα. Το τραπέζι είναι γεμάτο, χαρείτε όλοι. Ο μόσχος είναι πολύς, κανείς ας μη φύγει πεινασμένος. Όλοι ας απολαύσετε το συμπόσιο της πίστεως. Όλοι ας απολαύσετε τον πλούτο της αγάπης και της καλοσύνης (του Θεού). Μη θρηνεί κανείς επειδή είναι φτωχός, διότι αποκαλύφθηκε ότι η Βασιλεία του Θεού είναι για όλους. Κανείς ας μην οδύρεται για τα σφάλματά του, διότι από τον τάφο (του Χριστού) ανέτειλε η συγχώρηση. Κανείς να μη φοβάται το θάνατο, γιατί ο θάνατος του Σωτήρα μάς λύτρωσε από το θάνατο. Έσβησε το θάνατο (ο Χριστός), παρόλο που ο θάνατος Τον είχε στην κατοχή του. Λαφυραγώγησε τον Άδη, Αυτός που κατέβηκε στον Άδη. Πίκρανε τον Άδη, που δέχτηκε στα σπλάγχνα του το ανθρώπινο σώμα του Χριστού.
Αυτό το γεγονός προφήτευσε κάποτε ο Ησαΐας και είπε δυνατά: «Ο Άδης πικράθηκε, όταν σε συνάντησε στα καταχθόνια». Πραγματικά, πικράθηκε, γιατί καταργήθηκε. Πικράθηκε, γιατί όντως περιπαίχτηκε. Πικράθηκε, γιατί όντως νεκρώθηκε. Πικράθηκε, γιατί όντως γκρεμίστηκε από το θρόνο του. Πικράθηκε, γιατί όντως δέθηκε σαν φυλακισμένος. Πήρε ένα σώμα, αλλά βρήκε στο δρόμο του το Θεό. Έλαβε χώμα, αλλά συνάντησε τον ουρανό. Έλαβε αυτό που έβλεπε, αλλά έχει πέσει από εκείνο που δεν έβλεπε (δηλαδή τη θεότητα του Χριστού). Τι έγινε, θάνατε, το δηλητηριώδες κεντρί σου; Πού πήγε, Άδη, η νίκη σου; Αναστήθηκε ο Χριστός κι εσύ έχεις κατανικηθεί. Αναστήθηκε ο Χριστός και οι δαίμονες έχουν κατατροπωθεί. Αναστήθηκε ο Χριστός και οι Άγγελοι χαίρονται. Αναστήθηκε ο Χριστός και κυβερνά η ζωή. Αναστήθηκε ο Χριστός και κανείς νεκρός δεν βρίσκεται σε μνήμα. Διότι, επειδή ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, έγινε η αρχή της ανάστασης των κεκοιμημένων. Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα και δύναμη στους απέραντους αιώνες. Αμήν.